«Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοί ἐλεηθήσονται» (Ματθ. ε΄ 7) 2ο
Ἐάν πλούτισες ἀδικῶν, ἐμπράκτως μετανόησε.
Τρανό παράδειγμα ὁ Ζακχαίος. Μετενόησε εἰλικρινά καί εἶπε: «Ἰδού τά ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς,
καί εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν» (Λουκ. ιθ΄ 8). Διόρθωσε τίς ζημιές, πού εἶχε προκαλέσῃ καί σώθηκε.
Ὁ Ἀστέριος ὁ Σοφιστής λέγει: «Αδίκως συνέλεξας· δικαίως ἀνάλωσον. Ἐξ αὐτῶν τῶν τοῦ πάθους ἀφορμῶν τῷ πάθει κατασκεύασον φάρμακα. Ἠδίκησάς ποτε. Πρῶτον ὧν ἠδίκησας φεῖσαι, πρῶτον δίκαιος, καί τότε φιλάνθρωπος. Πρῶτον ἀπόδος, εἶθ' Οὕτω μετάδος· πρῶτον ἔκκλινον τό κακόν, εἶθ' Οὕτω ποίησον ἀγαθόν. Μή φαίνου φιλόδωρος ἀφ' ὧν οὐκ ἐγένου φιλάδελφος. Ὅταν στήσῃς τῶν ὑπό σοῦ αδικηθέντων τό δάκρυον, τότε πένησιν ἑτέροις συμπάθησον κλαίουσι. Τίμα γάρ, φησι, τόν Κύριον ἀπό σῶν δικαίων πόνων (Παροιμ. γ΄ 9). Μή ἀπατᾶσθε· Θεός οὐ μυκτηρίζεται (Γαλτ. στ΄7). Οὐ δέχεται δωρεάν ἑτέρου στενάζοντος» (Ἑρμην. εἰς ΙΕ΄ Ψαλμ. ΒΕΠΕΣ 38,76, 33-77,3).
Ἡ Ἐλεημοσύνη προϋποθέτει τήν πεῖνα καί τή δίψα τοῦ ἀνθρώπου γιά τή δικαιοσύνη. Προϋποθέτει κατάργησι τῆς κοινωνικῆς ἀδικίας καί τέλεια ἀποκατάστασι τῆς κοινωνικῆς Δικαιοσύνης.
Ἡ πεῖνα καί ἡ δίψα γιά Δικαιοσύνη καθιστᾶ τόν πιστό δίκαιο καί ἀγαθό καί μεταδοτικό τοῦ ἀγαθοῦ, σάν τό Θεό. Τόν ὁδηγεῖ στήν ἔμπρακτη, θυσιαστική, γνήσια ἀγάπη.Στό χῶρο τῆς Χάριτος, στήν ἐλεημοσύνη, πού εἶναι ἡ ἐκδήλωσι τῆς «ἐν Χριστῷ» ἀγάπης μας, γιά κάθε ἄνθρωπο, πού ἔχει τήν ἀνάγκη μας, χωρίς καμμιά ἀπολύτως διάκρισι.
Ὁ Θεός, πού «εἶναι πλούσιος σέ ἔλεος καί φιλανθρωπία, χάρις στήν ἄπειρη ἀγάπη Του, μέ τήν ὁποίαν μᾶς ἀγάπησε (Ἐφεσ. β΄4), «ἀνατέλλει τόν ἥλιον αὐτοῦ ἐπί πονηρούς καί ἀγαθούς καί βρέχει ἐπί δικαίους καί ἀδίκους» (Ματθ. ε΄ 45). Ἔτσι δίδει σέ μᾶς τόν ὁρισμό τῆς ἐλεημοσύνης. Εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι τό ἐπίθετον· Ἐλεήμων ἀνήκει κυρίως στό Θεό. Ἡ λέξις «Ἐλεήμων» σέ συνδιασμό μέ τή λέξι «οἰκτίρμων», ἀποδίδεται στό Θεό (Π.Δ. ἰδίως στούς Ψαλμούς 85, 15. 102,8. 110,4.111,4 . 114,5.144,8).Στήν Καινή Διαθήκη βρίσκεται μόνο στήν πρός Ἑβρ. β΄ 17 καί ἀποδίδεται στό Χριστό.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ μόνος Ἐλεήμων καί Φιλάνθρωπος, μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι καί ἐμεῖς μποροῦμε, μέ τή Χάρι Του, νά ἀξιωθοῦμε καί νά πάρουμε αὐτό τό θεῖον ὄνομα, ἄν αποκτήσουμε τήν ἀρετή τῆς ἐλεημοσύνης.
«Πορεύου καί σύ ποίει ὁμοίως»
Ἡ Ἐλεημοσύνη προϋποθέτει τήν πεῖνα καί τή δίψα τοῦ ἀνθρώπου γιά τή δικαιοσύνη. Προϋποθέτει κατάργησι τῆς κοινωνικῆς ἀδικίας καί τέλεια ἀποκατάστασι τῆς κοινωνικῆς Δικαιοσύνης.
Ἡ πεῖνα καί ἡ δίψα γιά Δικαιοσύνη καθιστᾶ τόν πιστό δίκαιο καί ἀγαθό καί μεταδοτικό τοῦ ἀγαθοῦ, σάν τό Θεό. Τόν ὁδηγεῖ στήν ἔμπρακτη, θυσιαστική, γνήσια ἀγάπη.Στό χῶρο τῆς Χάριτος, στήν ἐλεημοσύνη, πού εἶναι ἡ ἐκδήλωσι τῆς «ἐν Χριστῷ» ἀγάπης μας, γιά κάθε ἄνθρωπο, πού ἔχει τήν ἀνάγκη μας, χωρίς καμμιά ἀπολύτως διάκρισι.
Ὁ Θεός, πού «εἶναι πλούσιος σέ ἔλεος καί φιλανθρωπία, χάρις στήν ἄπειρη ἀγάπη Του, μέ τήν ὁποίαν μᾶς ἀγάπησε (Ἐφεσ. β΄4), «ἀνατέλλει τόν ἥλιον αὐτοῦ ἐπί πονηρούς καί ἀγαθούς καί βρέχει ἐπί δικαίους καί ἀδίκους» (Ματθ. ε΄ 45). Ἔτσι δίδει σέ μᾶς τόν ὁρισμό τῆς ἐλεημοσύνης. Εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι τό ἐπίθετον· Ἐλεήμων ἀνήκει κυρίως στό Θεό. Ἡ λέξις «Ἐλεήμων» σέ συνδιασμό μέ τή λέξι «οἰκτίρμων», ἀποδίδεται στό Θεό (Π.Δ. ἰδίως στούς Ψαλμούς 85, 15. 102,8. 110,4.111,4 . 114,5.144,8).Στήν Καινή Διαθήκη βρίσκεται μόνο στήν πρός Ἑβρ. β΄ 17 καί ἀποδίδεται στό Χριστό.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ μόνος Ἐλεήμων καί Φιλάνθρωπος, μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι καί ἐμεῖς μποροῦμε, μέ τή Χάρι Του, νά ἀξιωθοῦμε καί νά πάρουμε αὐτό τό θεῖον ὄνομα, ἄν αποκτήσουμε τήν ἀρετή τῆς ἐλεημοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου